Sende Gülümse

    Tüm olumsuzluklara rağmen, hayat devam ediyor. Önemli olan insanın onurlu tutumudur, değil mi ? Kişiler işinin dâhilinde ve haricinde insan ilişkilerini insana yaraşır bir şekilde sürdürmesi gerekir. Her zaman fertler birbirlerine ihtiyaç duyarlar. Madden yapılamayan bazı yardımların, en azından manen yapılması bile çok önemlidir ve karşıdaki kişiye karşı güler yüzlü olmaktan, kim ne kaybedecektir? Fani dünyadan her canlı gelip ömrünü tamamlayıp ebediyete göçecektir. Var mı bir başka izahatı?

 Orta yaş grubu içerisinde bulunanlar şöyle bir geriye dönüp baktıklarında atalarından ve yaşlı tanıdıklarından kimselerin kalmadığını görürler. Öyleyse er veya geç bu yolculuğun her kişi için son bulacağı kesindir. Buna rağmen çalışıp çabalamak ve hayat mücadelesini sürdürmek insanoğlunun (kul) insanlık borcudur. Yeni yetişen nesil bazı konularda duyarsız olduğu gibi, büyüklerine karşı da daha içten ve nezaketli olması gerekir. Hayatın akışı içerisinde kim ne kadar çok iyilik yaparsa, o nispette hem mutlu olur, hem de gönül rahatlığına kavuşur bence. Öyleyse elinden başka bir şey gelmezse bile, n’olur karşındakilere sen de gülümse !...      

                                                                                 *** 
 Deliorman doğumlu, merhum Şair Nurettin HAYKIRIŞ’ın  “Yılların Tüketemediği” Şiir kitabından bir şiiri Mersin ŞEHİR Gazetesi okuyucularına armağan olsun..

                                                                          SALTANAT

                                                                Yine akşam

                                                                Giyin kuşan karıcığım

                                                                Dolaşalım Bursa’yı

                                                                Ben bir şeyler konuşayım

                                                                Sen gülümse

                                                                Bizi öyle görenler

                                                                En mutlu çifti sansınlar kentin.

                                                                Gerçekten de mutlu muyuz?

                                                                Mutluyuz

                                                                Çocuklarımızın geleceğinden

                                                                Umutluyuz

                                                                Yine akşam

                                                                Hüzünlenme

                                                                Çiğnenmedi geldiğimiz yerlerden

                                                                Buralara getirdiğimiz töre

                                                                İçimiz gibi tertemiz üstümüz başımız

                                                                Karnımızın aç mı, tok mu?

                                                                Cebimizin boş olduğunu

                                                                Bilemez ki eller

                                                                Bu saltanata göre

                                                                                                                     Esen kalın.